چگونه غرب همدستی در نسل‌کشی غزه را پشت هولوکاست پنهان می‌کند
ارتباط فردا: «جاناتان کوک» تحلیلگر پایگاه اینترنتی «میدل ایست آی» در تحلیلی، ریاکاری غربی‌ها در گرامی داشتن واقعه هولوکاست در روز ۲۷ ژانویه در ضمن چشم‌پوشی از دست داشتن خود در جنایات و نسل‌کشی رژیم صهیونیستی در نوار غزه را برجسته کرده است.
کوک در این تحلیل نوشته است: «پیامی کاملا دروغین در بطن پوشش خبری شبکه بی بی سی از مراسم هشتادمین روز یادبود هولوکاست قرار داشت.
این شبکه خبری دولتی بریتانیا در تمام طول آن روز تاکید کرد که صدای معدود بازماندگان برنامه نابودسازی نازی‌ها هنوز “بلند و واضح” در پایتخت‌های غربی شنیده می‌شود. اما آن بازماندگان – که اکنون در دهه ۸۰ و ۹۰ زندگی خود هستند – هشدار دادند که نباید هرگز بار دیگر اجازه به نسل کشی علیه مردمی در جهان داده شود.
بی‌بی‌سی انگار که بخواهد ادعای خود را تقویت کند، رهبران غربی – اعم از چارلز سوم، پادشاه بریتانیا، اولاف شولتس، صدر اعظم آلمان و امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه – را نشان داد که در مراسم اصلی روز یادبود هولوکاست در محل اردوگاه آشوویتز در لهستان حاضر بودند؛ اردوگاهی شناخته شده به عنوان بدنام‌ترین اردوگاه مرگ آلمان نازی سابق که در آن با کوره‌های آدم‌سوزی بالغ بر یک میلیون یهودی، کولی‌های اروپا و سایر گروه‌های برچسب خورده سوزانده شدند.
بی بی سی همچنین این واقعیت را برجسته کرد که ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه به دلیل دستورش به حمله به اوکراین در سال ۲۰۲۲ از این مراسم کنار گذاشته شده است.
استیو روزنبرگ، خبرنگار بی‌بی‌سی در مسکو، بر طنز ماجرا اینگونه تأکید کرد که روسیه در حالی به‌طور آشکاری در مراسم غایب بود که خودش مسئول آزادسازی آشوویتز در ۲۷ ژانویه ۱۹۴۵ است؛ واقعه‌ای که در نهایت تاریخ آن به عنوان روز یادبود هولوکاست تعیین شد.
اما ابر سنگینی از بی اعتنایی به واقعیات و جنایات امروز روی مراسمات این روز یادبود در هفته گذشته و پوشش‌های خبری از آن چنبره زده است. آیا اصلا آن رهبران غربی واقعاً پیام “دیگر هرگز نسل‌کشی در دنیا صورت نگیرد” را شنیده بودند؟ آیا رسانه‌هایی مانند بی‌بی‌سی این را شنیده‌اند؟
یک روح ناخواسته در این مراسمات یادبود حاضر بود. در حقیقت ده‌ها هزار روح بر آن سایه انداخته بودند؛ روح کودکانی از بین رفته با بمب‌های عرضه شده توسط ایالات متحده؛ کودکانی که به آهستگی در زیر ویرانه‌های خانه‌های تخریب شده خود خفه شدند؛ کودکانی که اجسادشان رها شدند تا بپوسند اما خوراک سگهای ولگرد شدند چون تک تیراندازهای اسرائیلی حتی به هر کسی که می‌خواست اجساد آنها را با خود ببرد شلیک می‌کردند؛ کودکانی که از فرط گرسنگی جان باختند چون اسرائیلی ها آنها را “حیوانات انسان‌گونه” می‌دیدند و دسترسی آنها را به آب و غذا سلب کردند؛ کودکان بی‌خانمانی که در سرمای شدید زمستان یخ زده و مردند؛ و نوزادان نارسی که در پی حملات سربازان به بیمارستان‌ها و قطع برق آنها در دستگاه‌ها از بین رفتند.
یاد آنها همانقدر در این مراسم پررنگ است که یاد صاحبان کفش‌ها و چمدان‌های انبار شده در موزه آشوویتز که برای همیشه از صاحبانشان جدا شدند.
رهبران غربی در حالی مصمم هستند به جنایات گذشته نگاه کنند که نمی‌خواهند به جنایات عصر کنونی نگاه کنند؛ جنایاتی که خودشان عمیقا در ارتکاب آن همدست بوده‌اند.»
جاناتان کوک در ادامه این تحلیل خود به این مساله اشاره می‌کند که غربی‌ها و رسانه‌هایشان نیز نشان می‌دهند که به پیروی از دیدگاه‌های مقام‌های رژیم صهیونیستی، از فلسطینی‌ها انسانیت‌زدایی می‌کنند.
او در ادامه این تحلیل تصریح داشته است: «دوشنبه گذشته برنامه خبری شبانگاهی اصلی بی‌بی‌سی یعنی اخبار ساعت ۱۰ ابتدا به طرزی مضحک ۲۰ دقیقه از زمان نیم ساعته خود را صرف پوشش دادن مراسم یادبود هولوکاست در آشوویتز کرده و سپس بلافاصله – و ظاهرا بدون هیچ گونه حس طنزی – تصاویر غزه که به سرزمین آوارها تبدیل شده را نشان داد.
تصاویر ضبط شده از بالا با پهپاد خیل انبوهی از صدها هزار فلسطینی را که در صورت از سر گرفته نشدن کشتار توسط اسرائیل بازمانده تلقی می‌شوند نشان داد که در حال گذر از مسیری ساحلی به سمت شمال غزه بودند. آنها رهسپار ویرانه‌هایی بودند که زمانی خانه‌ها، مدارس، دانشگاه‌ها، کتابخانه‌ها، مساجد، کلیساها و نانوایی‌های غزه بودند.
این تصاویر انگار می‌خواهند این جمعیت را از فاصله خیلی دور آن گونه رهبران اسرائیل مایل به توصیف آنها هستند، همچون دسته‌ای از “مورچه‌ها” نشان دهند.
چه کسی لازم می‌بیند از مردمی که انقدر انسانیت را از آنها زدوده و شیطانی جلوه داده شده‌اند محافظت کند؟ مردمی که به مقاومت چند دهه‌ای آنها در برابر سرکوب بی رحمانه و سلب مالکیت از خانه‌هایشان صرفا به عنوان “تروریسم” یاد می‌کنند.
دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا که از ضیافت ریاکاری غربی‌ها در آشوویتز به دور ماند همین دیدگاه درباره فلسطینی‌ها را تکرار کرده و خواستار یک برنامه برای آنچه او “پاکسازی” غزه از مردم زخمی، فقیر و نقص عضو شده غزه خواند، شد انگار که او دارد درباره از بین بردن لانه مورچه‌ها صحبت کرده و به بهداشت اهمیت می‌دهد!
رسانه‌هایی مانند بی‌بی سی این اظهارات ترامپ را با تنفر ضعیفی گزارش کردند. اما این دقیقا در ادامه رفتار غیر متعهد این رسانه‌ها با وقایع وحشتناکی که در ۱۵ ماه گذشته در غزه رخ داده‌اند، است – گویی که اسرائیل که این اتفاقات وحشتناک را ممکن کرد به سادگی در حال انجام یک عملیات معمول ضد تروریستی یا به قول نفتالی بنت، نخست وزیر سابق اسرائیل، “هرس کردن علف‌های هرز” است.
امتناع رسانه‌ها از به رسمیت شناختن ماهیت آشکار این رویدادهای وحشتناک – یک نسل‌کشی در حال وقوع که توسط هر سازمان حقوق بشری مهمی به رسمیت شناخته شده و دیوان بین‌المللی دادگستری هم در حکم یک سال پیش خود ظن آن را مطرح کرد – همچنین آن را ممکن کرد.
این رسانه‌ها از این روایت مضحک جو بایدن، رئیس‌جمهور سابق آمریکا با این مضمون که “به‌طور خستگی‌ناپذیر” برای مهار اسرائیل تلاش می‌کند استقبال کردند در حالی که او همزمان با ارسال قوی‌ترین بمب‌های زرادخانه واشنگتن برای ارتش اسرائیل این نسل‌کشی را ممکن کرد.
حداقل ترامپ، در ضمن شفافیت مبتذل خود، تظاهر به نجابت را از بین برد تا دیگر کسی اقرار ظاهری رهبران غربی به اینکه “دیگر هرگز کسی اجازه به نسل کشی دیگری در جهان ندهد” را به عنوان یک نشانه از حسن نیت آنها نپذیرد.»
جاناتان کوک معتقد است مراسم روز یادبود هولوکاست در آشوویتز همچنین بر ملا ساخت که هدف غرب و صهیونیست‌ها در تمام طول دهه‌های گذشته در ترویج یادبودها و روایت‌های مربوط به هولوکاست و پند اخلاقی دادن درباره این واقعه چیزی بجز دروغگویی به نفع اسرائیل نبوده است، در حالی که خودشان در روزگار امروزی در حال کمک به اجرای یک نسل‌کشی دیگر هستند.
او خاطرنشان کرده است: «اسرائیل چندین دهه از جا زدن خود به عنوان پاسدار خاطره هولوکاست و تنها پناهگاه مفروض مردم یهود در برابر یهودستیزی جهانی سود برده است.
اما اسرائیل هرگز یک پناهگاه واقعی برای یهودی‌ها نبوده است، بلکه چیزی بجز یک محله یهودی‌نشین و یک قلعه خودساخته برای دشمنی کردن با همسایگانش در منطقه نفت خیز خاورمیانه و سرکوب آنها نبوده است.
اسرائیل هرگز پناهگاهی به منظور جلوگیری از وقوع یک نسل کشی دیگر نبوده است. اسرائیل بچه حرامزاده حاصل نسل کشی است که تحت تاثیر آسیب‌ها و ترومای تلخ و یک غیرت ایدئولوژیک به دنبال تلافی کردن آنچه که برای خودش اتفاق افتاده، علیه دیگران است.
و اسرائیل همچنین هرگز پادزهری برای یهودستیزی نبود بلکه همچون یک معتاد به مصرف یهودستیزی اعتیاد داشته و نیاز به ضربه دیگری دارد تا توهمی از هدفدار و معنادار بودن را پیدا کرده و جنایاتش در حق خودش و دیگران را منطقی جلوه دهد.
اسرائیل درس “دیگر هرگز نسل‌کشی تکرار نشود” را نیاموخت. بلکه یاد گرفت که دنیا را به عنوان محل استقرار یک اردوگاه غول‌پیکر دیگر برای نابودی یهودیان ببیند؛ جایی که در آن به هیچ‌کس و هیچ چیز نمی‌توان اعتماد کرد. جایی که در آن زندگی به معنی یک نبرد “مجموع صفر” برای بقا است؛ جایی که در آن با به دست گرفتن بزرگترین چوب، ترس کمی کاهش می‌یابد و صلح دست نیافتنی است بنابراین وضعیت جنگی در آن باید دائمی باشد.
اسرائیل در حالی که مدعی خودش به عنوان تحقق یک رویا برای مردم یهود بوده، تنها یک منظره جهنمی کابوس‌وار برای فلسطینیانی که نزدیک به هشت دهه بر آنها حاکم بوده ارائه کرده است.
نازل‌ترین نتیجه این روند طولانی همین مدت پانزده ماهی است که از اجرای نسل کشی در غزه گذشت.»
جاناتان کوک در ادامه این تحلیل با اشاره به اینکه سیاستمداران غربی در تمام طول مدت موجودیت رژیم صهیونیستی به طور بی وقفه این رژیم را تسلیح و رفتارهای مخرب آن را تشویق کردند تاکید می‌کند که سوابق جنایاتی که غرب بعد از جنگ جهانی دوم در نقاط مختلف جهان از کنیا و الجزایر گرفته تا ویتنام، عراق و لیبی مرتکب شده نشان می‌دهند که ادعاهایش در مراسم چند روز پیش یادبود هولوکاست درباره درس یاد گرفتن از این واقعه دروغی بیش نیستند.
او تصریح داشته است: «بروید از مردم قوم کیکویو در کنیا بپرسید که در دهه ۱۹۵۰ در ضمن تلاش سربازان بریتانیایی به منظور دفاع از امپراتوری رو به مرگ در برابر قیام “مائو مائو”، قربانی ضرب‌وشتم، تجاوز، شکنجه و قتل شدند.
یا از الجزایری‌هایی بپرسید که تا اوایل دهه ۱۹۶۰ هدف بیرحمی‌ها و استعمارگری‌های فرانسوی‌ها که نمی‌خواستند یکی از آخرین مستعمره‌های مهمشان را از دست بدهند قرار گرفتند.
بروید از ویتنامی‌هایی بپرسید که در راستای اجرای استراتژی ایالات متحده در زمان جنگ سرد به منظور تقویت امپراتوری اقتصادی رو به گسترش خود در برابر اشاعه کمونیسم رقیب، هدف کشتار قرار گرفتند. یا از عراقی‌ها و لیبیایی‌ها که حین اجرای دکترین نظامی سلطه کامل جهانی از سوی ناتو و واشنگتن، هدف کشتار، بمباران و پاکسازی قومی قرار گرفتند.
اینها تنها چند نمونه از جنایات فراوانی هستند که کشورهای غربی در دوران پسا هولوکاست مستقیما مرتکب شدند.
غرب در حالی وانمود به استقلال به ارمغان آوردن برای مستعمره‌های سابق خود کرده که از دهه ۱۹۵۰ به این سو در بسیاری از نقاط جهان از دیکتاتورها و مستبدان بی رحم حمایت کرده همچون صدام در عراق، محمدرضا پهلوی در ایران، آگوستو پینوشه در شیلی، ژنرال سوهارتو در اندونزی، رهبران آپارتاید در آفریقای جنوبی، پادشاهان و ولیعهدهای عربستان و همچنان این فهرست را می‌توانیم ادامه دهیم.
استعمارگران غربی برای پنهان ساختن بی رحمی‌ها و جنایات خود، اجرای آنها را به دیکتاتورها و مستبدان داخلی در کشورها برون سپاری کردند.»
تحلیلگر میدل ایست آی در خاتمه این مطلب نتیجه‌گیری می‌کند: «اما درس دیگری وجود دارد که جوانان – البته آنهایی که با قرار گرفتن در معرض اخبار بی‌بی‌سی شستشوی مغزی نشده‌اند – ممکن است از مراسم یادبود هولوکاست در آشوویتز فرا گرفته باشند: این که رهبران غربی پیام بازماندگان هولوکاست مبنی بر اینکه “دیگر هرگز اجازه به وقوع نسل‌کشی داده نشود” را برای رقم زدن اهداف متفاوت و بدبینانه خود ربوده‌اند.
غربی‌ها هولوکاست را تبدیل به سپری کرده‌اند برای آنکه با سواستفاده از آن، به جای محافظت از دیگران در برابر نسل کشی، از کسانی در غرب که مایل به انجام نسل‌کشی هستند محافظت کنند.
هولوکاست در طول سال‌های گذشته به کارت نهایی اسرائیل و رهبران غربی برای رهایی از وضعیت نامطلوب تبدیل شده و آنها به آن به عنوان پوششی برای حمایت خود از جنایت‌های اسرائیل استناد می‌کنند.
جای تعجب نبود که اسرائیل با هدف منطقی جلوه دادن نسل کشی خود در غزه، ابتدا داستان‌های کاملا دروغین علیه حماس را اشاعه داد از جمله این داستان این که حماس نوزادان را زنده در اجاق ها پخته است، که به نوعی کوره‌های آدم سوزی آشوویتز را تداعی کند. یا اینکه سربازان اسرائیلی در ضمن اعتقاد به تعلق داشتن خود به یک نژاد برتری که تا ابد قربانی است، بارها با خودروهایشان ستاره‌های غول پیکر داوود را در سرزمین‌های فلسطینی ها در غزه ترسیم کردند.
تعجب آور نیست که اسراییلی‌ها در فرهنگ عامه خود به حدی از فلسطینی‌ها انسانیت‌زدایی کرده‌اند که گزارش‌های پشت سر هم درباره قربانی شدن فسطینی‌ها با شکنجه سیستماتیک، سوء استفاده جنسی و تجاوز جنسی در زندان‌های اسرائیل منتشر شد. یا اینکه سربازان اسرائیلی به حدی فلسطینیان را همچون حیوانات می‌پندارند که همانطور که پزشکان غربی داوطلب شده برای خدمت در غزه هشدار داده بودند، با تک تیرانداز و پهپاد محض تفریح به کودکان غزه شلیک می‌کنند.
حقیقت این است که آنها درس‌های اولیه هولوکاست را، مانند واقعیت یهود ستیزی، به سلاحی برای سواستفاده‌های خود تبدیل کرده‌اند. آنها این رویدادها را از حقیقت مفاهیم واقعی خود تهی ساخته‌اند تا بتوانند هر گونه جنایتی را که قرار بود با صدور هشدار جلوی آنها گرفته شود توجیه کنند.»
انتهای پیام
