نیکوکاری با میراث اجداد پدری | پدر قید اجاره ۱۰۰ میلیون تومانی را زد
همشهری آنلاین- حمیدرضا رسولی:ساختمان قدیمی ضلع غربی میدان آیت‌الله سعیدی شاید با گذر سال های طولانی جلال و شکوه گذشته را نداشته باشد اما هنوز برای اهالی محله دولاب از قداست خاصی برخوردار است و جایی برای گره‌گشایی از مشکلات خانوارهای کم بضاعت محله به شمار می رود. تبدیل ساختمان قدیمی کنج میدان آیت‌الله به مرکز نیکوکاری از قصه‌های خواندنی دولاب است که این روزها دهان به دهان می چرخد و شهرتش از مرزهای این محله فراتر رفته است.
خواندنی‌های بیشتر را اینجا دنبال کنید
سید جلیل هاشمی دولابی این ساختمان را از اجدادش به ارث برده و از ۳ سال قبل کلید آن را به دختر بزرگش سپرده تا از هر خشت آن برای باز کردن گره زندگی اهالی استفاده کنند که به گفته اهالی، این اتفاق به بهترین شکل ممکن رخ داده است. او در باره نخستین قدم‌هایی که برای تبدیل این ساختمان به مرکز نیکوکاری برداشته شد می گوید: «طبقه دوم ساختمان سال‌ها درمانگاه بود اما وقتی مسئول درمانگاه فوت کرد تصمیم گرفتیم این طبقه را به امور خیر اختصاص بدهم. دو دخترم از سال ۱۳۹۴ در یکی از موکب‌های مرز مهران برای خدمت به زائران امام حسین(ع) حضور داشتند و بعد از بازگشت به تهران با اهالی آنجا در ارتباط بودند. کمک‌ها به بومیان بی‌بضاعت مهران از تهران ارسال می شد تا اینکه کلید طبقه دوم ساختمان را به آنها دادم تا کار خیرشان را گسترش بدهند.»
مهری‌سادات دختر بزرگ سید جلیل هاشمی دولابی کسی بود که نخستین ایده‌ها برای راه‌اندازی مرکز نیکوکاری را مطرح کرد. ایده اصلی این بود که به جای جمع‌آوری وجه نقد و تهیه سبد کالا و پرداخت وجه نقد به نیازمندان، بهتر است زنان بی‌سرپرست و بدسرپرست محله را که دستی در آشپزی دارند دور هم جمع کند و مرکز نیکوکاری با فروش محصولاتی که آنها تولید می کنند اداره شود. این ایده خیلی زود به واقعیت تبدیل شد. امروز ۱۵۰ نوع محصول از سبزی، پیاز داغ، ترشیجات و خشکبار گرفته تا دسر و پیش‌غذا در این خیریه تولید می‌شود که در پیج های محلی به فروش می رسد.
مهری‌سادات هاشمی دولابی راه اندازی «مرکز نیکوکاری خانه مهر مریم» را یکی از نیازهای اصلی محله دولاب می داند و می گوید: «اجاره این ساختمان چیزی حدود ۱۰۰ میلیون تومان است اما پدرم قید این مبلغ را زد و ما را به انجام کار خیر در طبقه دوم تشویق کرد. امروز۱۵ نفر از زنان بی‌سرپرست و بدسرپرست در مرکز نیکوکاری خانه مهر میم امرار معاش می کنند و تعداد دیگری هم بعد از گذراندن دوره آموزشی در همین مرکز استقلال مالی پیدا کردند و برای خودشان کسب و کار خانگی راه انداختند. ما به اتفاق اقوام و خانواده این مرکز را اداره می کنیم و امروز بالغ بر ۷۰ خانواده را تحت پوشش داریم. گاهی اوقات که از بالا رفتن حجم فعالیت‌ها خسته می شویم پدرم وارد میدان می شود و با گفتن یک خدا قوت جانانه از ما می خواهد با قوت به کارمان را ادامه دهیم.»
