ما احساس سرگردانی نمی‌کنیم
ارتباط فردا: فضانوردان ماموریت استارلاینر بوئینگ در آخرین مرحله از اقامت طولانی غیرمنتظره خود در مدار زمین هستند و آنها دائما توسط مردم و رسانه‌ها، فضانوردان سرگردان و رها شده خطاب می‌شوند.
به نقل از اسپیس، سونی ویلیامز (Suni Williams) و بوچ ویلمور (Butch Wilmore)، فضانوردان ناسا در ماه ژوئن گذشته در اولین پرواز آزمایشی سرنشین‌دار فضاپیمای استارلاینر بوئینگ به ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) سفر کردند. این دو انتظار داشتند که اقامت مداریشان حدود ۱۰ روز به طول بینجامد، اما استارلاینر در طول نزدیک شدن به ایستگاه فضایی و انجام مانورهای اتصال خود به ایستگاه دچار نقص در عملکرد پیشرانش شد. این موضوع منجر به تحقیقات گسترده ناسا و بوئینگ در زمین شد، در حالی که این آژانس فضایی تصمیم می‌گرفت که چگونه کار را ادامه دهد.
در نهایت، استارلاینر بدون سرنشین به زمین بازگشت و ویلیامز و ویلمور به ماموریت کرو-۹ اسپیس ایکس اضافه شدند که در اواخر ماه سپتامبر به ایستگاه فضایی بین‌المللی رسیدند. جذب ویلیامز و ویلمور در کرو-۹ به معنای افزایش زمان حضور آنها در فضا تا ورود فضانوردان ماموریت کرو-۱۰، در پایان چرخش ۶ ماهه ماموریت کرو-۹ بود.
از آن زمان تاکنون، تیترهایی که در مورد مصیبت‌های «فضانوردان سرگردان» ابراز تاسف می‌کنند، در رسانه‌ها فروکش کرده‌اند. در تمام این مدت، ویلیامز و ویلمور به انجام وظایف منظم خود در ایستگاه فضایی بین‌المللی ادامه دادند که از جمله دستاوردهای آنها می‌توان به شکستن رکورد بیشترین زمان پیاده‌روی فضایی توسط ویلیامز به عنوان یک زن اشاره کرد.
وضعیت این دو نفر به تازگی توجه بیشتری را به خود جلب کرده است؛ پس از آن که دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، دولت بایدن را به دلیل «ترک عملی دو فضانورد سرزنش کرد و علنا از ایلان ماسک، مدیرعامل اسپیس‌ایکس و مشاور نزدیک خود خواست تا برای نجات آنها کاری بکند.
در ماه دسامبر، ناسا به دلیل نیاز به تکمیل کار بر روی فضاپیمای جدید دراگون که برای این ماموریت ساخته می‌شود، پرتاب کرو-۱۰ را تا «اواخر ماه مارس» به تاخیر انداخت. این تاخیر، بازگشت ویلیامز و ویلمور را که با دو فضانوردی که در ماموریت کرو-۹ به فضا رفتند، انجام خواهد شد، بیشتر به تعویق انداخت.
تأخیر بیشتر در ساخت فضاپیمای جدید دراگون کرو-۱۰ اکنون ناسا را بر آن داشته است تا فضاپیمای آن ماموریت را با فضاپیمایی که زودتر آماده شود، تعویض کند. این اعلامیه دو هفته پس از تبادل نظر در رسانه‌های اجتماعی بین رئیس جمهور ترامپ و ماسک منتشر شد.
اکنون در گفتگوی جدید این دو فضانورد توضیح دادند که گاهی اوقات تمدید ماموریت حتی مواردی که اقامت فضایی را از ۱۰ روز به ۱۰ ماه می‌رساند، تنها بخشی از کار است.
ویلمور می‌گوید: ما آماده می‌آییم، متعهد می‌آییم. این ذات برنامه پرواز فضایی سرنشین‌دار است. این برنامه برای تمام موارد احتمالی که می‌توانیم تصور کنیم آماده می‌شود و ما برای آنها آماده می‌شویم. ما احساس نمی‌کنیم که رها شده‌ایم. ما احساس نمی‌کنیم که گیر افتاده‌ایم.
در واقع، ویلمور خاطرنشان کرد: همه فضانوردان در ایستگاه فضایی بین‌المللی می‌توانند در مواقع اضطراری فورا به زمین بازگردند. او گفت: ما هرگز انتظار نداریم که برگردیم، مگر اینکه یک مشکل پزشکی یا موردی واقعا خارج از شرایط طبیعی رخ دهد.
ویلمور افزود: به ما کمک کنید این لفظ را تغییر دهیم. بیایید آن را به «آماده و متعهد» تغییر دهیم.
هر دو فضانورد برای مدت طولانی در ماموریت‌های قبلی در ایستگاه فضایی بین‌المللی زندگی کرده‌اند و هر دو می‌گویند که در این ماموریت از زمان گذراندن در فضا لذت می‌برند.
ویلیامز افزود: تعجب‌آور است که وقتی بعد از حضور در اینجا دوباره وارد آن می‌شوید، این احساس را دارد که «خدای من! یادم می‌آید که همه اینها چگونه است! یادم می‌آید که شناور بودن چه حسی دارد! و فکر می‌کنم هر دوی ما خیلی سریع سازگار شدیم.»
او همچنین گفت که پایان پرواز فضایی فعلی آنها یک پایان عاطفی خواهد بود: من فکر می‌کنم هر دوی ما کمی غمگین خواهیم شد، وقتی این احساس فضایی را از دست بدهیم.
ناسا در حال حاضر روز ۱۲ مارس را برای پرتاب ماموریت کرو-۱۰ در نظر دارد که به جای فضاپیمای دراگون جدید اسپیس‌ایکس، کپسول کرو دراگون اندرونس (Endurance) در آن پرواز خواهد کرد. یک همپوشانی معمولی در ایستگاه فضایی حدود یک هفته طول می‌کشد، بنابراین ویلمور می‌گوید که انتظار دارد ماموریت کرو-۹ حوالی روز ۱۹ مارس به سمت زمین حرکت کند.
انتهای پیام
