نویسنده اسرائیلی: ما بازنده‌ایم و باز هم بازنده خواهیم بود
به گزارش همشهری آنلاین، پس از رسیدن به مراحل پایانی آتش‌بس در غزه بین سران صهیونیستی و جنبش مقاومت اسلامی حماس، بسیاری از تحلیلگران، نظامیان و کارشناسان اسرائیلی این وضعیت را شکستی برای دولت صهیونیستی تفسیر کردند. یائیر اسولین نویسنده اسرائیلی در مقاله‌ای در روزنامه عبری زبان “هاآرتص” در این باره نوشت: هرچه زمان می‌گذرد و به یک سال و نیم از آن شنبه سیاه (حمله هفتم اکتبر 2023 حماس) نزدیک‌تر می‌شویم، این باور قوی‌تر می‌شود که ما بازنده‌ایم و باز هم بازنده خواهیم بود. هیچ پیروزی، چه نظامی و چه غیرنظامی، نمی‌تواند این شکست را پاک کند.
حتی اگر تمام خاورمیانه را اشغال کنیم و حتی اگر همه در برابر ما تسلیم شوند، باز هم در این جنگ پیروز نخواهیم شد. نوشتن این جمله سخت است، این درد عجیبی است، اما با این حال، این همان حسی است که وجود دارد. ما در ۷ اکتبر شکست خوردیم و با هر “سربازی” که کشته می‌شود، هر “گروگانی” که بازنگشته است و هر خانواده‌ای که بی‌خانمان شده، باز هم شکست می‌خوریم.
ما همچنین با هر خانه‌ای که تخریب می‌کنیم، هر محله‌ای که نابود می‌کنیم و هر جمعیتی که به کشتن آن اقدام می‌کنیم، باز هم شکست می‌خوریم. هر عملیات این‌چنینی فقط شکست ما را عمیق‌تر می‌کند و ما این شکست را درک نمی‌کنیم. اگر فکر کنیم که پیروزی این‌گونه به نظر می‌رسد، اشتباه کرده‌ایم.
ما نه به دشمن، بلکه به خودمان باخته‌ایم. ما روح ملت، آگاهی، فرزندانمان و جایی که شاید بخواهیم اینجا بسازیم را از دست داده‌ایم. درس بسیار مهمی که این جنگ به ما آموخت این است که می‌توان حاکمیت را با زور نقض کرد، اما نمی‌توان حاکمیت را با زور بازگرداند، مهم نیست که این زور چقدر بزرگ باشد.
تا زمانی که صدای توپ‌ها گوش‌ها را کر می‌کند، ما جامعه‌ای هستیم که حاکمیتش در حال خونریزی است. این به این معنا نیست که ما نباید بجنگیم. باید بجنگیم. من از طرفداران صلح نیستم، اما امنیت واقعی در درازمدت برای ما وجود نخواهد داشت مگر اینکه اعتراف کنیم که شکست خورده‌ایم.
قطعاً باید هر کاری که می‌توانیم انجام دهیم تا “گروگان‌ها” را در سریع‌ترین زمان ممکن بازگردانیم، اما نه برای پیروزی. “گروگان‌ها” باید بازگردانده شوند تا بتوانیم دوباره یاد بگیریم چگونه نفس بکشیم. تلاش برای پیروزی نظامی، که به نظر می‌رسد شکست را پاک می‌کند، به مکانیسم سرکوب تبدیل شده است – برای برخی به مکانیسم فریب تبدیل شده است، که برای ما خطرناک‌تر است.
پیش از این در اینجا نوشته‌ام که تمایز بین کسانی که شکست را می‌پذیرند و کسانی که آن را انکار می‌کنند، شاید دقیق‌ترین تمایز برای جامعه “اسرائیل” در حال حاضر باشد. این اعتراف فقط شدیدتر می‌شود. رهبری آینده در “اسرائیل” باید رهبری باشد که بداند چگونه این شکست را بپذیرد، نه در سطح اتهام به نهادهای خاص، بلکه در سطح انتقاد عمیق از خود برای آنچه ما را به این لحظه رسانده است.
