جشنواره جهانی فجر سال آینده با نگاهی به گذشته بازمی‌گردد
همشهری آنلاین: به مرور هم فیلم‌ها تکراری شدند و هم‌زمانه عوض شد. در دهه ۸۰ وی‌اچ‌اس‌های رنگ و رو رفته و سی‌دی‌هایی که دائما گیر می‌کردند، جای خودشان را به دی‌وی‌دی دادند که خودش انقلابی بود و مجموعه فیلم‌ها و پک کارگردان‌ها از راه رسید. بلوری هم باکیفیتی که قبلا خوابش را هم نمی‌شد دید، به میدان آمد. هرچه زمان گذشت دسترسی آسان‌تر شد. دیگر هر دانشجوی ترم یک سینما، یک هارد پر از شاهکارهای تاریخ سینما در اختیار داشت.
در آخرین سال‌هایی که جشنواره فجر مثلا بین‌المللی برگزار می‌شد، بخش بین‌الملل را در نیمه اول جشنواره برگزار می‌کردند تا وقتی هنوز تنور فستیوال داغ نشده، این بخش بیاید و برود و جوایز برگزیدگانش هم به نیابت از طرف فلان سفیر و کاردار و کارگزار فلان کشور اروپایی تحویل گرفته شود. یک کارکرد مهم بخش بین‌الملل هم دلجویی از فیلمسازان ایرانی‌ای بود که قرار نبود در بخش مسابقه سینمای ایران خیلی مورد توجه قرار بگیرند و در عوض سیمرغ‌هایشان را از داوران بخش بین‌الملل می‌گرفتند. در دوره‌هایی سعی شد از فیلم‌های کشورهای دوست برای بخش بین‌الملل جشنواره بهره گرفته شود که این هم فقط به‌کار آوازه‌گری‌های رسمی می‌آمد. درنهایت وقتی در دهه ۹۰ بخش بین‌الملل از جشنواره فجر جدا شد و جشنواره جهانی فجر به راه افتاد کمتر کسی به این تصمیم معترض شد.
واضح بود که این جشنواره رخدادی داخلی است. درواقع با جداسازی بخش بین‌الملل، این بخش صاحب جشنواره‌ای مستقل شد که تمرکز بیشتر و هدف‌گذاری دقیق‌تر توانست از دوره دومش مخاطب خود را بیابد؛ جشنواره‌ای که پس از چند دوره ابتدا کرونا مانع برگزاری‌اش شد و بعد با تغییر مدیریت سینما، به شکلی عجیب تعطیل شد تا در دوره‌های چهل و یکم و چهل و دوم شاهد بازگشت بخش بین‌الملل به جشنواره‌ای باشیم که در بهمن‌ماه برگزار می‌شود. این ۲ دوره شاید غریب‌ترین ادوار برگزاری بخش بین‌الملل در جشنواره فیلم فجر باشد که فیلم هایش در سکوت خبری به جشنواره راه می‌یافت و به‌صورت روزانه و حین برگزاری جشنواره اسامی‌شان اعلام می‌شد.
از فیلم‌های بخش بین‌الملل این ۲ دوره تقریبا هیچ خاطره‌ای جز برگزاری آیین اختتامیه و اهدای جوایز برجا نمانده و اصلا معلوم نبود فیلم‌های این بخش‌ها کجا برای مخاطبان پخش می‌شد. جالب اینکه مدیر بخش بین‌الملل جشنواره رائد فریدزاده، رئیس فعلی سازمان سینمایی بود و فریدزاده در همان ابتدای مدیریتش اتاق فکری با حضور مدیران ادوار سینمایی تشکیل داد که یکی از خروجی‌هایش حذف بخش بین‌الملل از فیلم فجر بود. داستان بخش بین‌الملل فیلم فجر در همین نقطه پایان یافت تا شاهد بازگشت جشنواره جهانی فجر در سال آینده باشیم؛ جشنواره‌ای که تجربه چند دوره برگزاری دارد و می‌تواند چراغ راه آینده باشد.
