جاروهای مکانیزه، روشی برای پاکسازی خیابان‌ها

همشهری – محمد سرابی: انواع سنگین و سبک جاروهای مکانیزه برای پاکسازی بزرگراه‌ها و پیاده‌روها ساخته شده‌اند. هر یک از این دستگاه‌ها در کشورهای مختلف بنا به ساختار شهرها و هدف‌گذاری شهرداری‌ها از به‌کارگیری‌شان، کاربرد خاص خود را پیدا کرده‌اند.

هند – دهلی نو

کامیون‌های مکنده گرد و خاک

شهرداری‌های هندوستان برای استفاده بیشتر از جاروهای خودکار به جای جاروی دستی، دلیل متفاوتی دارند. نزدیک به ۵۷ هزار کارگر، خیابان‌های باریک و داخلی شهر با جاذبه تجاری را جارو می‌زنند. روش سنتی جارو زدن خیابان و چند مرحله جمع‌آوری زباله از سطح خیابان‌ها باعث ایجاد گرد و خاک می‌شود. مقدار گرد و خاک آنقدر است که بر کیفیت هوای شهر تأثیر می‌گذارد و شهرداری‌ پایتخت هند قصد دارد با استفاده از جاروهای مکانیزه قسمتی از این مشکل را کاهش دهد. به‌دلیل جمعیت و وسعت شهرهای هند امکان مکانیزه‌کردن همه رفت و روب وجود ندارد، اما شهرداری‌ها این کار را با خرید و راه‌اندازی جاروهای مکانیزه مکنده شروع کرده‌اند. این دستگاه‌های بزرگ که در ابعاد کامیون هستند، زباله و گرد و خاک را از سطح خیابان پاک می‌کنند و منطقه کاری آنها خیابان‌هایی است که ۱۸ متر یا بیشتر عرض دارند و جزو مسیرهای اصلی رفت‌وآمد شهر به شمار می‌آیند.

۱۱۲ کامیون

شهرداری دهلی اعلام کرده که حداقل به ۱۱۲ جاروی مکانیزه مکنده نیاز دارد؛ یعنی ۶۰ دستگاه بیشتر از چیزی که الان در اختیار دارد. هر کدام از ۵۲ دستگاه جاروی مکنده فعلی در هر روز حدود ۳۰ کیلومترمربع مساحت خیابان‌های اصلی را پاکسازی می‌کند و با کمک دستگاه‌های موجود روزانه ۱۵۰ تن زباله جمع‌آوری می‌شود.

وقتی موضوع نیاز به جاروهای مکانیزه مکنده در شورای شهر دهلی مطرح شد، کارشناسان شهری دوباره نسبت بین معابر شهری و سطحی را که باید رفت و روب شود محاسبه کردند و مشخص شد که اگر شهرداری پایتخت هند بخواهد هر روز همه این معابر را پاکسازی کند حداقل به ۲۵۰ دستگاه جاروی مکانیزه مکنده نیاز خواهد داشت؛ البته این کامیون‌های سنگین نمی‌توانند در خیابان‌های شلوغ و باریک مرکز شهر حرکت کنند و مناطق مرکزی همچنان به شکل سنتی پاکسازی خواهند شد.

امارات – دوبی

جاروهای مکانیزه در خیابان‌های خلوت

شهرداری دوبی برای حفظ استانداردهای محیط‌زیستی مربوط به مصرف سوخت‌های فسیلی، استفاده از جاروهای مکانیزه برقی را در پیش گرفته است. از طرف دیگر، نمونه‌های کوچک این دستگاه‌ها که برای مسیرهای کم‌تردد ساخته شده‌اند، مجهز به سامانه خودران هستند. این جاروهای مکانیزه که تقریبا به اندازه یک خودروی سواری هستند، می‌توانند براساس یک برنامه‌ریزی ثابت از پارکینگ خود خارج شوند، مسیر مشخصی را پاکسازی کنند و به پارکینگ برگردند. نخستین نمونه‌های چنین دستگاه‌هایی برای تمیز کردن مسیرهای دوچرخه‌سواری در امتداد سواحل «جمیرا» و «ام سقیم» این شهر ۴ میلیون نفری به‌کار گرفته شدند. نمونه‌ جاروهای مکانیزه شهری در شرکت‌های چینی ساخته شده و بازار خود را در کشورهای مختلف جهان، حتی انگلیس پیدا کرده‌اند. این جاروهای مکانیزه مجهز به حسگرهای متعدد هستند تا هم بتوانند لبه مسیرها را درست تشخیص دهند و هم به موانعی مانند خودروها یا عابران پیاده و دوچرخه‌سواران برخورد نکنند. این دستگاه‌ها می‌توانند با یک‌بار شارژ باتری‌هایشان به‌مدت ۸ ساعت در روز کار کنند و سرعت حرکت آنها حداکثر ۴۰ کیلومتر بر ساعت است.

کارکردن در گرمای ظهر

یکی از مشکلات رفت و روب شهر دوبی به روش‌های سنتی و با استفاده از کارگران، گرمای شدید هوا در برخی از فصل‌های سال است؛ آنقدر که در تابستان از ساعت ۱۲:۳۰ بعدازظهر تا ۳ بعدازظهر امکان کارکردن در فضای باز وجود ندارد، اما جاروهای مکانیزه می‌توانند در این مدت خیابان‌های خلوت را پاکسازی کنند. مشکل دیگر شن و ماسه‌ای است که هنگام وزش باد در بزرگراه‌ها باقی می‌ماند. ‌برخی از کامیون‌هایی که بزرگراه‌ها را جارو می‌زنند مجهز به سامانه‌های تفکیک پسماند هستند تا شن و ماسه را از دیگر زباله‌ها جدا کنند. شهرداری دوبی در سال‌های اخیر انواع روش‌های مکانیزه کردن رفت و روب شهری و انتقال زباله را اجرا کرده است.

بیشتر بخوانید: ۳۰ کشور جهان زباله ها را می سوزانند | آفریقا مرکز زباله سوزی است