سفر به نوفل لوشاتو از حصار بوعلی | داستان مبارزی که در قاب انقلاب ماندگار شد
همشهری آنلاین- شهره کیانوش راد: شمیرانی ها و به ویژه اهالی محله حصار بوعلی و نیاوران نقش پررنگی در پیروزی انقلاب داشتند. آنها در همسایگی کاخ نیاوران، محل استقرار خاندان پهلوی زندگی می کردند و تمام فعالیت ها و رفت و آمدهای شبانه روزی آنها زیر ذره بین گارد شاهنشاهی بود. علی خانسفید، یکی از اهالی شجاع و انقلابی محله حصار بوعلی بود که به شوق دیدار با رهبر محبوبش، راهی فرانسه شد. روایت شهادت او از زبان برادر و نوه شهید شوکت مراد، اولین زن شهید شمیران بود را بخوانید.
خواندنیهای بیشتر را اینجا دنبال کنید
علی خانسفید، به واسطه زندگی در خانواده ای مذهبی و آشنایی با کتاب های آیت الله مطهری در مسیر مبارزات انقلابی قرار گرفت. علاوه بر این، آیت الله محمد تقی حکیم یکی از علمای ساکن در محله حصار بوعلی بود و نقش مهمی در روشنگری جوانان این منطقه داشت.شهید خانسفید در حرفه آهنگری مشغول بود و از هر فرصتی که به دست می آورد برای شرکت در راهپیمایی و پخش اعلامیه های امام(ره) استفاده می کرد. از حمید خانسفید، خواستیم تا درباره نحوه شهادت برادرش برایمان بگوید:«علی، برادر بزرگتر من بود و از همان شروع مبارزات علیه رژیم شاهنشاهی، در پخش اعلامیه و روشنگری جوانان محله فعالیت میکرد. علی، یکماه قبل از پیروزی انقلاب، به شوق دیدار با امام(ره) با پس اندازی که داشت، راهی فرانسه شد.»
برای دیدن امام، راهی پاریس شد
ساواک با خبر بود که اهالی نیاوران و حصار بوعلی در مبارزات ضد شاه، فعالیت می کنند به همین دلیل جوانان این محله ها را تحت کنترل داشت. حمید خانسفید میگوید: «علی آن زمان ۳۲ داشت، اما به دلیل فعالیت های انقلابی که داشت، تحت تعقیب بود. وقتی قرار شد برای دیدار امام به پاریس برود، مادر از شنیدن این خبر خوشحال شد. از او خواست که قبل از عاشورا سفر کند، اما علی تصمیم خود را گرفته بود و می خواست قبل از سفر، در راهپیمایی عاشورا شرکت کند. «علی هر روز قبل از اذان صبح بیدار می شد تا نمازش قضا نشود. او آرزو داشت امام خمینی(ره) را از نزدیک ملاقات کند. وقتی می خواست به مادرمان این خبر را بدهد، گفت: «مادر نه نگو! می خواهم به فرانسه بروم تا از نزدیک آقا را ملاقات کنم.» مادر هم که میدانست علی چقدر امام را دوست دارد به رفتن او رضایت داد. بلیت سفر تهیه کرد، به پاریس و بعد هم به نوفل لوشاتو رفت و با کمک شهید عراقی، جزو تیم محافظان امام شد. هنوز یکماه نگذشته بود که از ایران خبرهای خوشی به گوش رسید؛ خبرهایی که نویدبخش برچیده شدن حکومت پهلوی بود.»
همراه با کمیته استقبال از امام(ره)
علی خانسفید، در فرانسه عضو کمیته استقبال از امام(ره) شد. او یکی از اعضای تیم ۵۰ نفره ای بود که همراه با هواپیمای امام در ۱۲ بهمن ۵۷ به ایران بازگشت. در عکس هایی که از آن روزها به یادگار مانده است، شهید خانسفید در فرودگاه مهرآباد و کنار امام خمینی(ره) دیده می شود. او که حفاظت از امام را وظیفه خود می دانست، حتی در بهشت زهرا(س) نیز همراه سایر جوانان و تیم کمیته استقبال از امام، حضور داشت. شهید خانسفید بعد از آمدن به ایران و در روزهای منتهی به پیروزی انقلاب، دست از مبارزه برنداشت و در تمامی راهپیمایی ها شرکت می کرد. «عباس ضماندفر» نوه شهید شوکت مراد، اولین بانوی شهید در شمیران میگوید:«شهید علی خانسفید، که عموی ینده بود همراه با برادر دیگرشان و مادربزرگم و عموی من (عباس)، روز ۲۱ بهمن در راهپیمایی شرکت می کنند. حوالی خیابان نیاوران و مهماندوست، درگیری به وجود می آید و مادربزرگم شوکت مراد در اثر اصابت گلوله به شهادت می رسید. مادربزرگم را صبح روز ۲۲ بهمن در آرامستان سوهانک به خاک سپردند و علی خانسفید، پس از شرکت در مراسم تشییع، همراه برادر بزرگترش هادی، راهی پادگان حر میشود و این آخرین دیدار ۲ برادر با یکدیگر بوده است.»
حمید خانسفید میگوید: « از رادیو با خبر شدیم که مردم برای کمک به سمت پادگان عشرت آباد بروند. پس از خاکسپاری شوکت مراد (زن عمویمان) ، صبح روز ۲۲ بهمن سال ۵۷ همراه برادرانم، علی، هادی و جمعی از جوانان انقلابی به سمت پادگان عشرتآباد حرکت کردیم مردم به پادگان حمله کرده بودند و درگیری شروع شده بود. تا چهار راه قصر همراه هم بودیم، اما در شلوغی و ازدحام، همدیگر را گم کردیم. مردم به پادگان حمله کرده بودند و درگیری میان مردم و گار شاهنشاهی به وجود آمد. بعد از ظهر متوجه پیروزی مبارزات مردمی شدیم. همه شعار الله اکبر سر داده و خوشحال بودیم، اما هر چه گشتیم علی را ندیدیم. به سردخانهها سرزدیم و به پزشکی قانونی رفتیم اما او را پیدا نکردیم. بعد از چند روز از روی آلبوم عکس جنازهها، او را شناسایی کردیم. علی در اثر رگبار گارد شاهنشاهی در خیابان باغشاه، به شهادت رسیده و بدون اطلاع خانواده به خاک سپرده شده بود.»او هنگام شهادت ۳۲ سال داشت ودر قطعه ۲۱ بهشت زهرا(س) به خاک سپرده شده است.